27.07.2012
I
Siedzę czekając na J., który przeprowadza wywiad z (tajemnica) . Czytam książkę mając w ustach smak jak dla mnie zbyt zimnego latte i podchodzi do mnie jakiś bezdomny, mówiąc " na listku białej róży wyryłem imię twoje", patrząc na zasuszony kwiat róży przywieziony z Norwegii. A teraz róża znikła.
II
Czasem chyba potrzeba takiego czekania w ogródku włoskiej restauracji. Takiej wewnętrznej ciszy mieszającej się z gwarem ulicy, głosami jedzących gości, dźwiękiem mielonej kawy i upadających sztućców. Jest chłodno, ale w sumie mnie to nie przeszkadza i nawet nie zwracam na to zbytniej uwagi, gdy czytam z ogromną przyjemnością i jedyne na co muszę uważać to wiatr, który przewraca kartki. Szczerze to chyba bardzo takich chwil potrzebuję - usiąść w ogródku knajpy, otworzyć książkę i przestać myśleć o przeszłości, która jest twardo zakorzeniona w naszym otoczeniu i przyszłości, która mnie ostatnio przytłacza.
lubię tak przysiąść przy kawie z książką. to są dobre chwile, tylko dla siebie. ciesz się tym (:
OdpowiedzUsuń