schowałam się, by śnić...

 ( fake polaroids )

Śnił mi się deszcz. Piękny, letni, choć pochmurny. Mieszkaliśmy w dużym starym dworku o waniliowych ścianach, schowany był on w szeleszczącym zielenią parku. Padał deszcz, a na parapecie próbowały chować się wróble. Otworzyłam okno i łapałam je w dłonie. Przykładałam do twarzy. Nie bały się. Latały po całym pokoju, po czym znów wracały w moje dłonie. Jeden z nich złożył na moich dłoniach jajka. Przestało padać i wyszło słońce. Na ścianie wisiała biała, ręcznie dziergana, koronkowa suknia... To był piękny sen. 

Co mi się marzy od dawna? Robić zdjęcia w teatrze... Tych prób. Tych sztuk. Tak. To mi się marzy od zawsze.