taką wodą być

( dawne pstryczki )

maluję. czytam. słucham. piszę. rysuję. myślę.
dochodzę do siebie.
odchodzę od świata.

zwykłostki, zwykłostki

odkąd ścięłam włosy mam ochotę nocą wstawać z łóżka i pisać może nie aż książki, ale choć opowiadania.

znowu odeszło lato

 ( pstryczki letnie, spacerowe )

Nic nie dzieje się bez przyczyny.

artist day

bardzo mi miło :) link : http://www.c-41.it/portfolio/artisti/eve-adriana-szumowska/

fajnie, że jesień i słońce.

obraz pierwszy: bezbronna

 Ewa Szumowska, luty 2013, z cyklu " za dużo "

Czasem trzeba się zatrzymać, cofnąć, by ruszyć do przodu. Oczyścić się, poskładać. Jeszcze kilka dni temu jedyne co robiłam siadając do płótna to zamazywanie z furią tego, co już na nim  było. Zapach terpentyny nie daje o sobie zapomnieć. Nie daje zapomnieć o wszystkich obrazach powstających za powiekami, które nie dają spać. Wszystko trzeba robić pomału. Na nowo uczyć się chodzić. Wziąć węgiel do ręki, namazać jakiś portret, ołówkiem naszkicować człowieka jak kamień, zmieszać wszystkie kolory farby i białe płótno zmienić w szmaragdową czerń. Na tej złości musi powstać coś pełnego emocji. Obrazy powstające na sobie na nowo, grube warstwy przeszłości. Może to jest idealny podkład twórczy. I tak powstanie "Bezbronna" - na smutku i złości, na żalu i tęsknocie, na tym wszystkim co ludzkie i nieuniknione.

człowiekiem jestem

gdy nikt nie patrzy wtedy

zmieniamy na złamanie karku

skórę

- herta muller